Bushido 武士道 , kelime anlamı olarak “savaşçının yolu” demektir. Japonca iki kanjiden oluşmaktadır. Bushi; asker, savaşçı ve do; yol anlamlarındadır. Bushido kavramı ve onun erdemlerini içeren Bushido Kodu, genellikle efsanevi Japon savaşçıları olan Japon Samuraylarının (侍) yaşam tarzı ya da yaşam kodları olarak tanımlanmaktadır. Bushido; savaşçının yolu, samurayın yolu, samurayın yaşam tarzı, samurayın hayat kodu olarak tanımlanmaktadır.
Samuraylığın başlamasından Meiji Restorasyonu (Meiji Devrimi) dönemine dek samurayların hayat yolculuklarını şekillendiren Bushido, Meiji Restorasyonunda, Japonya’da Shintoizm’in resmi din ilan edilmesiyle birlikte, Şintoizm’in içerisine yerleştirerek Modern Japonya’da da varlığını sürdüregelmiştir. Bu devrim ile birlikte Bushido bir nevi Japonların milli kodu haline dönüşmüştür.
Erdemli ve onurlu bir yaşamın sembolü olan Bushido çeşitli erdemleri bünyesinde barındırmaktadır. Bu erdemler;
Gi; ahlaklılık, doğruluk, adalet
Yuu; yiğitlik, cesaret, kahramanlık
Jin; fazilet, iyilik, cömertlik, insaniyet, hayırseverlik
Rei; şükran, minnettarlık
Makoto; samimiyet, dürüstlük, doğruluk, sadakat
Meiyo; onur, şeref
Chuugi; bağlılık, fedakarlık
Jisei; öz kontrol
olarak sıralanmaktadır. Bushido’nun erdemlerinden bahsederken bazı kaynaklar yedi kod (jisei; öz kontrol hariç), bazı kaynaklar ise sekiz kod (jisei; öz kontrol dahil) olarak sıralama yapmaktadırlar. Bir samuray bu erdemleri kendisine yaşam yolu olarak seçer ve bunlar doğrultusunda yaşamını sürdürür. Japon samuraylarının yolu olarak tanımlanan Bushido’nun köklerinin ise, görev duygusu ve sadakate büyük önem veren Konfüçyüsçülük felsefesine dayandığı söylenmektedir. Samuray’ın kelime karşılığı “hizmet edendir”. Ancak kelime anlamlarından birisi de savaşçı anlamına gelmektedir. Bu sebeple Bushido tanımı yaygın olarak, “samurayın yolu” olarak açıklanmaktadır.
Japon tarih bilimciler tarafından Bushido’yu anlayabilmek için kişinin Samuraylığı anlaması gerektiği sıkça ifade edilmektedir. Samuraylığın kökleri sekizinci yüzyıl Japonya’sına dayanmaktadır. Zengin toprak sahiplerinin canlarını ve mallarını korumakla görevli olan silahlı destekçiler Samuray ismi ile anılmaktaydılar. Onikinci yüzyılın sonlarında Kamakura mutlak iradesi döneminde gücünü arttıran Samuraylık, ondördüncü yüzyılın sonunda Tokugawa mutlak iradesi ile gelen barış ve refah dönemiyle birlikte askeri bir ihtiyaç olmaktan çıkmıştır. Bu dönem itibariyle samuraylar daha çok toplumsal adaleti sağlayan barışçıl şövalyeler haline dönüşmüşlerdir. 1615 yılı itibariyle kurulan askeri evler ile birlikte samuraylar kendileri sadece güç ve kuvvet alanında değil, incelik ve nezaket konularında da geliştirmeye başlamışlardır. Bu haliyle Samuraylık nosyonu, Japonya’da rafine insanlığın özü olarak pekiştirilmiştir. Samıraylığın kaldırılmasının ardından ise Bushido Japonya’nın tamamına maal edilerek, bir nevi Japon toplumunun kodu olarak günümüzde de varlığını sürdürmektedir.
Bushido halen Japon toplumu için son derece önemli bir kavramdır. Pek çok Japon Bushido’nun erdemlerini hayatlarına entegre etmiş bir şekilde yaşamaya çalışmaktadırlar. Japon toplumu için son derece önemli olan doğruluk, cesaret, iyilik, minnettarlık, samimiyet, onur, bağlılık, öz kontrol kavramları şüphesiz ki Savaş Sanatları açısından da son derece önemlidir. Pek çok Savaş Sanatı Ustası sanatlarını bu temeller üzerine inşa etmişler ve öğrencilerini de bu kavramlara göre yetiştirmişlerdir. Aslında bu kodları hayatlarımıza entegre etmek için herhangi bir Savaş Sanatı disiplini de çalışıyor olmamıza gerek yoktur. Tek yapmamız gereken içimizde bulunan bu erdemleri dışa vurmamız ve bunları kendimize hayati bir kod olarak belirlememiz yeterli olacaktır.